Erik Friedlander 

Jest wiolonczelistą w następujących zespołach:
- Bar Kokhba Sextet (od 1994 r.);
- Zoar (od 1995 r.);
- Masada String Trio (od 1998 r.);
- Michael Moore Trio (od 2004 r.);
- Broken Arm Trio (od 2005 r.);
- Michael Leonhart Orchestra (od 2018 r.);
- Oscalypso (od 2018 r.);
- Throw a Glass (od 2019 r.).

Ponadto grał na wiolonczeli w następujących grupach:
- The Fred Hersch Group (1991);
- Orquesta Nova (1991-1993);
- Marty Ehrlich's Dark Woods Ensemble (1995-1999);
- Quartet DeSade (1999);
- Andy Laster's Lessness (2002);
- Michael Brecker Quindectet (2003);
- Marty Ehrlich Rites Quartet (2009);
- Plastic Ono Band (2009-2015);
- Bonebridge Band (2013-2014);
- Black Phebe (2016).

Wydał następujące albumy:
- 1991 r. - "Framework" (z Kevinem Nortonem i Laurą Seaton);
- 1995 r. - "Chimera";
- 1996 r. - "The Watchman";
- 1999 r. - "Topaz";
- 2000 r. - "Skin";
- 2001 r. - "Grains of Paradise";
- 2003 r. - "Abaton" (z Sylvie Courvoisier i Markiem Feldmanem), "Quake", "Maldoror";
- 2005 r. - "Schio duemilaquattro" (z Roberto Danim);
- 2006 r. - "Eiger", "Prowl", "Giorni rubati" (z Teho Teardo);
- 2007 r. - "Block Ice & Propane", "Volac: Book of Angels, Vol. 8";
- 2010 r. - "Alchemy", "50: Fifty Miniatures for Improvising Quintet";
- 2011 r. - "Bonebridge";
- 2012 r. - "American Power" (z Mitchem Epsteinem);
- 2013 r. - "Claws and Wings" (z Ikue Mori i Sylvie Courvoisier), "Stoddard Place" (z Damianem Allegrettim i Tonym Malabym);
- 2014 r. - "Nighthawks";
- 2015 r. - "Illuminations", "Oscalypso";
- 2016 r. - "Rings";
- 2018 r. - "Artemisia".